28 Ιαν Αναγνωρίζοντας τον αυτισμό
Ο αυτισμός είναι ίσως ενα απο τα μεγαλύτερα μυστήρια στην ιατρική και την ψυχολογία, όσον αναφορά τις παιδικές διαταραχές. Διεξάγονται συνεχώς έρευνες γύρω απο την αιτιολογία του, αλλά καμία υπόθεση εως τώρα δεν έχει τεκμηριωθεί. Αυτό που έχει βρεθεί είναι πως ο εγκέφαλος των παιδιών με αυτισμό παρουσιάζει μια διαφορά σε μέγεθος και εικόνα, όμως αυτό δεν βοηθάει στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση του ακόμα. Αυτά είναι βέβαια τα ιατρικά στοιχεία του αυτισμού. Η συμπεριφορά του παιδιού όμως και η συμπτωματολογία είναι αυτή που τελικά προσδίδει πως κάτι εμποδίζει την φυσιολογική του ψυχοκινητική ανάπτυξη, όπως π.χ. να μην ανταποκρίνεται όταν καλείται με το όνομα του, ή δυσκολία στην επικοινωνία, στην έκφραση και στη γλώσσα.
Κάποια σημάδια στην συμπεριφορά του παιδιού μπορεί και να παρατηρηθούνε πριν τους 12 μήνες, όμως δύσκολα γίνεται κάποια διάγνωση στα παιδιά πριν τα 3 έτη. Αυτό γίνεται πιο πολύ για προληπτικούς λόγους, καθώς ένα παιδί μπορεί να εκδηλώνει κάποια ή έστω και ένα απο τα συμπτώματα αυτής της νευροψυχιατρικής διαταραχής, και να μην είναι αυτιστικό. Όταν ένα παιδί διαγνωσθεί τελικά με αυτισμό αυτό σημαίνει πως θα παραμείνει έτσι κατά τη διάρκεια της ζωής του. Κάθε αυτιστικό παιδί όμως διαφέρει απο το άλλο στο μέγεθος των δυσκολιών του, και στην λειτουργικότητα του. Εξαρτάται απο το δείκτη νοημοσύνης, το λεξιλόγιο, την διαχείριση ή οχι των κοινωνικών συναλλαγών, την επικοινωνία, ή και την οργάνωση σκόπιμων δραστηριοτήτων. Αυτό σημαίνει πως όσο πιο νωρίς οι γονείς αντιληφθούνε πως το παιδί τους υστερεί ή δυσκολεύεται στην ανάπτυξη κάποιων ψυχολογικών δραστηριοτήτων (όπως για παράδειγμα, απουσία χαμόγελου ή απουσία εκφράσεων στο πρόσωπο, όταν το παιδί κοντεύει 12 μηνών), τόσο πιο νωρίς μπορούνε να βοηθήσουνε το παιδί τους να βελτιωθεί με τη σωστή θεραπευτική και εκπαιδευτική αντιμετώπιση. Η βελτίωση αυτή μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντική και καίρια στη ζωή των παιδιών αυτών καθώς δείχνουνε μεγαλύτερη ανταπόκριση στους άλλους και μαθαίνουνε να κατανοούνε τον κόσμο γύρω τους.
H ατομική ψυχοθεραπεία στα αυτιστικά παιδιά δεν βοηθάει τόσο. Αντίθετα η ψυχοθεραπεία και η ενημέρωση των γονιών και της ευρύτερης οικογένειας, τους βοηθάει πολύ στο να κατανοήσουν την διαταραχή και να εκπαιδευτούν σε τεχνικές αντιμετώπισης των παιδιών αυτών.
Οι γονείς χρειάζεται να καταλάβουνε πως ο αυτισμός δεν σχετίζεται καθόλου με κάποιου είδους λανθασμένη ανατροφή. Το πιο σημαντικό και βοηθητικό για ένα αυτιστικό παιδί είναι η έγκαιρη διαγνωσή του. Αρκετοί γονείς οι οποίοι αντιλαμβάνονται πως το παιδί τους κάπου δυσκολεύετε αναπτυξιακά, ή δεν συμβαδίζει με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του, συχνά το παραβλέπουνε, αποφεύγοντας έτσι την παραγματικότητα. Δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις, τα παιδιά αυτά δυσκολεύονται και υποφέρουνε εξαιρετικά στην προσαρμογή τους μέσα στο κοινωνικό σύνολο (βλ. σχολείο). Η μεγάλη μας επιθυμία σαν γονείς να είναι τα παιδιά μας φυσιολογικά, μας κάνει πολλές φορές να εθελοτυφλούμε. Μην φοβάστε και ζητήστε τη γνώμη του παιδιάτρου ή κάποιου ειδικού αν αντιληφθείτε κάποιο πρόβλημα στο παιδί σας, είναι ο μόνος τρόπος να το βοηθήσετε!