ukcp psa

Αναπτύσσεται σωστά το παιδί μου;

Αναπτύσσεται σωστά το παιδί μου;

Θα αναφερθώ στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και όχι τόσο στην σωματική ανάπτυξη του. Είναι ένα θέμα που αφορά και προβληματίζει, όλους τους γονείς, και κάποιες φορές επίσης τους αγχώνει. Άλλες φορές μπαίνουνε στην διαδικασία σύγκρισης είτε με κάποιο άλλο παιδί, είτε με το αδερφάκι τους, το οποίο χρειάζεται να το αποφεύγετε, καθώς αυτή η σύγκριση οδηγεί σε ζήλεια, και αισθήματα ανικανοποίητου, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Αυτο που αρχικά μας ενδιαφέρει όταν γεννιέται ένα μωρό, είναι αν η σωματική του ανάπτυξη είναι σωστή, και βεβαίως αν η συμπεριφορά του είναι φυσιολογική. Μας φαίνεται πως όσο μεγαλώνει το παιδί μας, τόσο πιο πολύπλοκο γίνεται και πιο δύσκολο για εμάς να πάρουμε σωστές αποφάσεις. Το οποίο είναι εν μέρη αλήθεια, καθώς τα πρώτα τρία χρόνια, είναι τα κομβικά χρόνια για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Οι περισσότεροι γονείς όμως, εστιάζουνε στην σωματική ανάπτυξη του, π.χ. αν το παιδί κρατάει το μπιμπερό, ή κλωτσάει την μπάλα, και συχνά προσπερνάνε, το ότι το παιδί τους αντιδράει πολύ έντονα, ή αντίθετα είναι εξαιρετικά ήσυχο και υποτονικό. Η σωματική ανάπτυξη είναι πολύ σημαντική αλλά δεν χρειάζεται οι γονείς να ανησυχούνε αν το παιδί τους είναι 15 μηνών και δεν έχει περπατήσει, ή δεν έχει πει την πρώτη του λέξη. Αν ο παιδίατρος δεν ανησυχεί σημαίνει πως το παιδί σας χρειάζεται το χρόνο του, όπως και κάθε παιδί άλλωστε, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να το πιέζετε. Αντιθέτως η πίεση συνήθως δημιουργεί περαιτέρω καθυστέρηση στα παιδιά. Το ίδιο ισχύει και αν τα πιέζετε να κάνουνε π.χ. κάποιο άθλημα το οποίο δεν επιθυμούνε. Είτε θα αντιδράσουνε και θα αρνηθούνε ότι και να τους προτείνετε, είτε, θα καταπιεστούνε για να σας ευχαριστήσουνε. Το οποίο σημαίνει πως στο μέλλον οι πράξεις τους θα είναι προς ικανοποίηση των άλλων και όχι του εαυτού τους, και θα είναι δυστυχείς.

Οι γονείς χρειάζεται όμως να γνωρίζουνε τα στάδια της ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού τους, ώστε να μην αντιδρούνε λανθασμένα. Ένα παιδί για παράδειγμα που είναι περίπου ενός έτους, μπορεί να φοβάται το μπάνιο και να αντιδράει έντονα όταν αποχωρίζεται την μητέρα του. Στα δυο θα έχει ξεσπάσματα οργής καθώς αρχίζει η ανεξαρτοποιησή του, και στα 3 χρόνια, διαχωρίζει ξεκάθαρα πλεον στα προσωπα των άλλων τα συναισθήματα τους, γίνεται κτητικό και επιμένει πολύ στη διατήρηση της ρουτίνας του, ωστε να νιώθει ασφάλεια. Στα 4, το ενδιαφέρον του για το άλλο φύλλο και το σώμα του γίνεται έντονο, και δημιουργείται ρομαντική προσκόλληση προς το γονιό του αντίθετου φύλλου και ζήλια για το γονιό του ίδιου φύλλου (Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα). Ξεκινάει η ταύτιση και η μίμηση, και οι φόβοι. Στα 5 του χρόνια, του αρέσει πολύ να φέρεται όπως οι μεγάλοι κ.ο.κ.

Οι γονείς γνωρίζοντας την συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού τους, μπορούνε να αποφύγουνε πολυ σοβαρά λάθη, οπως π.χ. να τιμωρίσουνε το παιδί τους που αντιδράει αρνητικά στις απαιτήσεις τους όταν είναι 2 χρονών, και το θεωρούνε αντιδραστικό. Ή να πιέζουνε ένα παιδί 6 χρονών όταν αυτό φοβάται ακόμα περοσσότερο το σκοτάδι, κάτι που είναι φυσιολόγικό σε αυτήν την ηλικία. Όσο μεγαλώνει ένα παιδί, τόσο περισσότερο αναζητά και επιθυμεί την προσοχή, την επιβράβευσή και την έγκριση των γονιών του. Χρειάζεται λοιπόν να μιλάτε και να συζητάτε ακόμα πιο πολύ μαζί του, ώστε να νιώθει την ασφάλεια να δοκιμάζει καινούργια πράγματα, και να μην φοβάται πως θα το απορρίψεται.
Να θυμάστε πως η ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού σας εξαρτάται απο εσάς τους γονείς και τη συμπεριφορά σας και το περιβάλλον του!